Ζούμε δυστυχώς σε μία περίοδο που η ισότητα, η δημοκρατία, η ισονομία και η ισοπολιτεία δεν είναι έννοιες αυτονόητες. Η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων βάλλεται καθημερινά και με κάθε τρόπο και εν πολλοίς σκοπίμως στον βωμό των οικονομικών, μικροπολιτικών αλλά και διαφόρων άλλων συμφερόντων.

Και όμως, παρότι η κοινωνία μέσω της κρατικής συγκρότησης θα έπρεπε να πάει ένα βήμα παραπέρα παρατηρείται το κράτος να πράττει προς την κατεύθυνση όσων φωνάζουν υπέρ των διακρίσεων. Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης για την αλλαγή στον νόμο του Καλλικράτη και την κατάργηση της πρόβλεψης για την συμμετοχή με δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι των νόμιμα διαμενόντων μεταναστών ρίχνει νερό στον μύλο του εθνικιστικού λαϊκισμού.

Η κυβέρνηση με αυτή της την απόφαση αφαιρεί ουσιαστικά το δημοκρατικό δικαίωμα λόγου για τα τεκταινόμενα που διαδραματίζονται στον τόπο τους από ανθρώπους που ζουν εκεί, πληρώνουν φόρους, παράγουν, στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο και αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα αγωνιώντας το ίδιο για το μέλλον όπως κάθε μέλος της κοινωνίας. Η δικαιολογία για την απόφαση του ΣΤΕ δεν είναι παρά η φενάκη για την κατάργηση της πρόβλεψης αυτής καθώς η Δεξιά παράταξη είχε εξαγγείλει την απόσυρση της πολύ πριν. Επίσης αν κάποιος ήθελε να διορθώσει αδυναμίες θα μπορούσε να φέρει τροπολογία με αλλαγές που θα διασφάλιζαν την συνταγματικότητα του νόμου και παράλληλα θα προχωρούσαν και ένα βήμα παραπέρα την ανάγκη θωράκισης με θεσμικό τρόπο της έννοιας της ισότητας όπως αυτή μπορεί να εκφράζεται εν προκειμένω.

Καλούμε λοιπόν τον πολιτικό μας φορέα, τους Υπουργούς αλλά και τους Βουλευτές του Κινήματος να αντισταθούν σε αυτή την αλλαγή με κάθε θεσμικό μέσο και να μην αφήσουν να επιτευχθεί άλλη μία νίκη της συντήρησης και του αυταρχισμού.