Όλο αυτό το διάστημα γίνεται λόγος για τη μεγαλύτερη κρίση στο ΠΑΣΟΚ όλων των εποχών. Είναι όμως η μεγαλύτερη κρίση; Ξεχνάνε οι παλαιότεροι τι είχε γίνει το 1985, το 1989 αλλά και το 1995; Και μιλάμε σε εποχές όπου πρόεδρος του κινήματος ήταν και ο ιδρυτής αυτού ο αείμνηστος Ανδρέας Γ. Παπανδρέου!! Μπορεί να θεωρηθεί μια μεγάλη κρίση αφού τα media παίζουν πρωταρχικό ρόλο. Δεν φοβόμαστε τόσο την διάσπαση του κόμματος όσο το ρόλο που διαδραματίζουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σε αυτή τη διαδικασία ανάδειξης προέδρου του κινήματος.

Το ΠΑΣΟΚ ήτανε πάντα ένα δημοκρατικό κίνημα, ένα κίνημα πολυτασικό. Αυτό διαφαίνεται σε κάθε εσωκομματική διαδικασία του. Υπάρχουν πολλές γνώμες και απόψεις. Όμως όλα αυτά τα χρόνια το ΠΑΣΟΚ παρέμεινε ενωμένο και δυνατό όπως αρμόζει σε ένα μεγάλο δημοκρατικό κόμμα. Και οι τρεις υποψήφιοι έχουν δώσει και έχουν ακόμη να δώσουν πολλά στο κίνημα. Παρ' όλα αυτά πρέπει να δει κανείς πριν ψηφίσει και ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι στηρίζουν αυτά τα στελέχη και ποιο θα είναι το ΠΑΣΟΚ της 12ης Νοεμβρίου και μετά.

Έπρεπε σε αυτές τις διαδικασίες να μην αναμειχθούν καθόλου τα ΜΜΕ, αλλά σήμερα φτάσαμε στο να ασχολούνται όλα τα δελτία ειδήσεων και κατά το μεγαλύτερο μέρος τους με το τι θα γίνει στο ΠΑΣΟΚ όπως και οι εφημερίδες γράφουν καθημερινά και αφιερώνουν ακόμη και σήμερα ένα μήνα μετά τα πρωτοσέλιδα τους. Έτσι αφήνουν την κυβέρνηση με όλα τα μεγάλα θέματα όπως το ασφαλιστικό. Πρέπει ο κάθε πολίτης να καταλάβει πως είναι μια εσωκομματική διαδικασία η οποία δεν χρειάζεται και τόσο τα media. Τα μέλη και οι φιλοι του κινήματος θα ψηφίσουν με σύνεση και θα αναδείξουν τον αρχηγό της προτίμησης τους.

Η "μεγάλη κρίση" δημιουργήθηκε απο τα μέσα επικοινωνίας. Σίγουρα η ήττα στοίχισε πολύ στο κόμμα και στους ψηφοφόρους του και πολλοί μπορεί να έχασαν στην αρχή την ψυχραιμία τους, αλλά τα μέσα μαζικής επικοινωνίας ήταν αυτά που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση των πραγμάτων.

Ψυχραιμία λοιπόν και η ψήφος με σύνεση.