Θυμάμαι πριν 6 χρόνια που όλοι μιλούσαν για την Εθνική Ελλάδος με υπερηφάνεια, τα ΜΜΕ παρουσίαζαν την κατάκτηση του τρόπαιου αλλα και την όλη πορεία στο euro ως αθλο και ολοι εμείς ζητωκραυγάζαμε. Σήμερα όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Μιλάμε για μια ομάδα που μας ντροπιάζει, τα ΜΜΕ γράφουν για το πόσο κακή είναι η ομάδα μας και ολοι εμείς τους βρίζουμε.

O Πάσχος Μανδραβέλης το περιέγραψε πολύ σωστά λέγοντας "«Ζούμε στη χώρα της υπερβολής», μπορεί να σκεφθούν κάποιοι. Οχι. Μάλλον ζούμε στη χώρα των υπερβολικών ΜΜΕ που διαμορφώνουν την εθνική μας μανιοκατάθλιψη"

Το ελληνικό ποδόσφαιρο ποτέ δεν ήταν του επιπέδου άλλων χωρών με τις οποίες θέλουμε να συγκριθούμε. Μπορεί να κερδίσαμε το euro, μπορεί να χαρήκαμε, να γλεντήσαμε και όλο αυτό το κάναμε σε υπερμετρο βαθμό, αλλά γνωρίζουμε πως είναι ένας τίτλος που τον κερδίσανε οι ποδοσφαιριστές μας επειδή παίξανε με ψυχή και μας χαρίσανε αυτές τις όμορφες στιγμές. Μέχρι εκεί όμως...

Πολλοί που δηλώνουν φίλαθλοι, και ας είναι οπαδοί ,κατηγορούν την εθνική πως δεν εχει καινούργια πρόσωπα. Αναρωτήθηκαν ποτέ γιατι οι πρώτες ομάδες στην Α' εθνική κατηγορία έχουν 80% ξένους παίκτες; Το επισήμαναν ποτέ αυτό ή απλά τους ενδιαφέρει ο τίτλος του πρωταθλητή ή μιας καλής θεσης; Αν δεν παίξουν οι νέοι έλληνες ποδοσφαιριστές σε μεγάλους αγώνες, πως θα αποκτήσουν εμπειρία;

Πρέπει να βάλουμε τα πράγματα σε σειρά και να μην ακολουθούμε τα ΜΜΕ στα τυφλά.